Ο πνευμονιόκοκκος «Streptocossus pneumoniae» είναι μικρόβιο που χαρακτηριστικά αποικίζει τον ρινοφάρυγγα του ανθρώπινου οργανισμού. Είναι ένας Gram+ διπλόκοκκος.
Το ποσοστό αποικισμού στα παιδιά είναι 3% - 70% και σταδιακά μειώνεται με τη ηλικία.
Σαν δύσπνοια περιγράφεται δυσάρεστο αίσθημα ασφυξίας – δυσφορίας και όχι άνετης αναπνοής. Η δύσπνοια έχει πολλαπλές αιτίες (καρδιακές – πνευμονικές νόσοι), αλλά και υποκειμενική προβολή και εκτίμηση σε κάθε άτομο. Πολλές φορές σαν αιτιολογία, υπόστρωμα της δύσπνοιας, υπάρχουν συνδυασμοί νοσημάτων.
Η παθοφυσιολογική βάση που προκαλεί τη δυσφορία της δύσπνοιας αποδίδεται στη δυσκολία δυνατότητας να πάρει το άτομο βαθειά αναπνοή (τάση – συνεργασία αναπνευστικών μυών – διάρκεια τάσης αναπνευστικών μυών) και να διαρκέσει αυτή μεγάλο χρονικό διάστημα. Η δυσκολία αναπνοής είναι πολύ συχνή στους ασθενείς που πάσχουν από Χ.Α.Π. (Χρόνια Αποφρακτική Νόσο) των πνευμόνων, κυρίως κατά τη φάση εξάρσεων της νόσου. (Η Χ.Α.Π. περιλαμβάνει 1) το χρόνιο βρογχικό άσθμα, 2) τη χρόνια βρογχίτιδα, 3) το πνευμονικό εμφύσημα).
Η Φ.Α.Μ. είναι κοινή λοίμωξη. Εμφανίζεται συνήθως στο τέλος του χειμώνα και αρχή της άνοιξης. Η μετάδοση της νόσου στην ιογενή αλλά και στρεπτοκοκκική μορφή της γίνεται κυρίως με επαφή χεριών, ρινικές εκκρίσεις και λιγότερο με στοματική επαφή. Χρόνος επώασης συνήθως είναι 24-72 ώρες. Τα αίτια φαίνονται στους πίνακες 1 και 2.