ΝΥΚΤΕΡΙΝΗ ΕΝΟΥΡΗΣΗ (N.E.)

ΕΝΟΥΡΗΣΗ : ονομάζεται η ακούσια (χωρίς την θέλησή μας) αποβολή ούρων μετά την ηλικία κατά την οποία θα έπρεπε να είχε αποκτηθεί ο έλεγχος της ουροδόχου κύστεως και της ούρησης. Ο εκούσιος (με την θέληση) έλεγχος της ούρησης έχει αποκτηθεί μέχρι την ηλικία των 5 ετών.

Η Ν.Ε. λοιπόν είναι η απώλεια ούρων κατά την διάρκεια του ύπνου σε άτομο που δεν έχει προβλήματα ελέγχου της ούρησης.

Περισσότερο συχνή η Ν.Ε. στα παιδιά ηλικίας 3 – 4 ετών.

Η Ν.Ε. συμβαίνει συνήθως 3 – 4 ώρες μετά την κατάκλιση και όχι σε ορισμένα στάδια του ύπνου.

Στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι η ΝΕ έχει ποσοστιαία αναλογία 30% σε παιδιά 4 ετών – 10% σε παιδιά 6 ετών – 6,3% σε παιδιά 12 ετών και 1% σε παιδιά 18 ετών.

Τα αγόρια εμφανίζουν μεγαλύτερη συχνότητα ΝΕ από τα κορίτσια αναφέρεται για την Ν.Ε. οικογενής χαρακτήρας που συνοδεύει διαταραχές ύπνου.

Επικρατεί σύγχυση κατά την διάρκεια του επεισοδίου της Ν.Ε. και αμνησία κατόπιν για το συμβάν στο άτομο.

Η Ν.Ε. αποδίδεται : α) σε ανωριμότητα του νευρομυϊκού συστήματος της κατωτέρας ουροποιητικής οδού, β) σε οργανικά αίτια όπως λοιμώξεις ουροποιητικού συστήματος – στένωση ουρήθρας σε κορίτσια – ανεπάρκεια προσθίων βαλβίδων ουρήθρας στον άνδρα – νευρογενής κύστη.

Γενικά τα οργανικά αίτια αγγίζουν ποσοστό αιτιολογίας περίπου 30% του συνόλου της Ν.Ε., αλλά αποτελούν αυτά συνδυασμό παραγόντων και καταστάσεων σε σύγκριση με την μονοσυμπτωματική ενούρηση η οποία έχει σαν αιτία από ανωριμότητα εξέλιξης του νευρομυϊκού ουροποιητικού συστήματος του ατόμου έως δυσκολίες αφύπνισης, αυξημένο ποσό ούρων κατά τις νυκτερινές ώρες – οικογενειακό ιστορικό που δείχνει ότι 30% πιθανότητες σε απογόνους με ένα γονέα με παρελθόν Ν.Ε., που φτάνει στο 70% όταν στο ιστορικό αμφότερων των γονέων αναφέρεται στη Ν.Ε.

Παράγοντες οι οποίοι συμμετέχουν σε οργανικά αίτια Ν.Ε. είναι :

1. Καταστάσεις που αυξάνουν όγκο των ούρων (Σακχαρώδης Διαβήτης - αποιος διαβήτης – νεφρική ανεπάρκεια – καρδιακή ανεπάρκεια – πρόσληψη μεγάλων ποσοτήτων νερού – δρεπανοκυτταρική αναιμία (μερικές φορές τα ετερόζυγα άτομα της συγγενούς δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, άτομα με «στίγμα»).
2. Παράγοντες που αυξάνουν τον ερεθισμό της ουροδόχου κύστης (λοιμώξεις ουροποιητικού – πίεση της ουροδόχου κύστης από το έντερο π.χ. σε μεγάλη δυσκοιλιότητα – όγκοι πυέλου).
3. Ανατομικές ανωμαλίες όπως έκτοπος ουρητήρας (προκαλεί νυκτερινή αλλά και ημερήσια ενούρηση).
4. Ανωμαλίες στην νεύρωση του σφιγκτήρος ουροδόχου κύστης (ανωμαλίες συγγενείς σπονδηλικής στήλης, που προκαλούν και νυκτερινή και ημερήσια ενούρηση).

ΔΙΑΓΝΩΣΗ – ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Λήψη λεπτομερούς ατομικού οικογενειακού ιστορικού, αναζήτηση οργανικών αιτιών – νόσων (η δυσκοιλιότητα αποτελεί σημαντικό παράγοντα εμφάνισης νυκτερινής και ημερήσιας ενούρησης). Καταγραφή κένωσης ουροδόχου κύστης (κυστεοουρηθρογράφημα). Πλήρης ουρολογικός έλεγχος (Γενική ούρων, καλλιέργεια ούρων, αξονική τομογραφία νεφρών, ουρητήρων κύστεως με πυελλογραφική απεικόνιση) οδηγούν στη σωστή διάγνωση.

Η αφύπνιση επίσης του παιδιού μία ή δύο φορές τη νύχτα ώστε να χρησιμοποιεί την τουαλέτα.

Επίσης :
Ανύψωση του κάτω τμήματος τους κρεβατιού βοηθάει.
Χρήση ηλεκτρονικών συσκευών που ξυπνούν το παιδί μόλις βραχεί το κρεβάτι του, μπορεί να βοηθήσουν στην Ν.Ε.

Επίσης θεραπευτικά συνιστάται χορήγηση οξεικής δεσμοπρεσσίνης πριν από τον ύπνο ή τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών (ιμιτραμίνη) έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση Ν.Ε.

Αν η Ν.Ε. εμφανιστεί σε ενήλικες εξετάζονται νευρολογικά σύνδρομα.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Ref. : - Merck Man 19th ed.
Taber’s λεξικό