Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

Ο πειραματικός έλεγχος και τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την βάση της Ιατρικής Επιστήμης.

Η Ιατρική βασίζεται πρώτα στο πείραμα και με τον ενδελεχή έλεγχο και την επαναληψιμότητα αυτού, προχωρεί στην υλοποίηση και εφαρμογή των εργαστηριακών και πειραματικών δεδομένων.

Σκαπανείς στην εξέλιξη της Ιατρικής υπήρξαν ο Claude Bernard και ο Louis Pasteur (πατέρες της ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ).

 

 

Ο Claude Bernard Γάλλος ιατρός (1813 - 1878) φυσιολόγος, ασχολήθηκε με την Πειραματική Φυσιολογία η οποία αποτελεί την γνώση της αρχής των ασθενειών και σε συνδυασμό με την Παθολογική Φυσιολογία καλύπτει την αιτιοπαθογένεια κάθε νόσου.

Ο Claude Bernard μελέτησε το συμπαθητικό σύστημα το οποίο με το παρασυμπαθητικό σύστημα, αποτελούν το ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, και φροντίζουν ΤΗΝ ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ (millieu interieur) δηλαδή την διατήρηση γενικώς σταθερών συνθηκών για κάθε οργανισμό οι οποίες είναι απαραίτητες για την διαβίωση και εξέλιξη του ανθρώπινου οργανισμού.

Επίσης μελέτησε του μεταβολισμό του σακχάρου και τον μεταβολισμό του ήπατος.

Ο Louis Jean Pasteur χημικός (1822 - 1895) είναι ο ιδρυτής της Μικροβιολογίας και της Ανοσολογίας.

Απαντάται και στα Ελληνικά το όνομά του σαν Λουδοβίκος Pasteur.

Ο Pasteur ανακάλυψε ότι τα μικρόβια προκαλούν τις διάφορες ασθένειες ενώ παρατήρησε ότι οι οργανισμοί των ζώων γίνονται απρόσβλητοι από μολυσματικές ασθένειες αν εμβολιαστούν πριν με εξασθενημένες καλλιέργειες των μικροβίων που ευθύνονται για τις ασθένειες αυτές.

Η παρατήρηση αυτή δημιούργησε τα εμβόλια κατά της λύσσας ΑΥΤΟ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ (χρήση εμβολίων) δηλαδή παραγωγή αντισωμάτων από τον άνθρωπο σαν απάντηση στο αντιγονικό βλαπτικό (μικροβιακό) ερέθισμα.

Η λέξη ΠΑΣΤΕΡΙΩΣΗ προέρχεται από το όνομα του Pasteur και αναφέρεται στην ανακάλυψη μεθόδων οι οποίες απέτρεψαν το ξίνισμα του γάλακτος και του κρασιού.

150 χρόνια πέρασαν από τότε που ο Bernard και ο Pasteur έβαλαν τις βάσεις της πειραματικής Ιατρικής.

Από τότε η εξέλιξη γενικά της Ιατρικής Επιστήμης είναι ραγδαία και εντυπωσιακή.

Βέβαια ο ρόλος της Εργαστηριακής Ιατρικής παραμένει ο ίδιος. Η πραγματικότητα όμως σήμερα της ύπαρξης κολοσσιαίου αριθμού εργαστηριακών εξετάσεων, επιβάλλει γνώση αυτών, επιστημονική κατάρτιση και κυρίως ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ από την πλευρά των γιατρών :

1. Για την αποστολή των απαραίτητων για κάθε ασθένεια εξετάσεων.

2. Για την δυνατότητα ερμηνείας και ανάλυσης στο κλινικό επίπεδο των εργαστηριακών αποτελεσμάτων.

3. Απόλυτη γνώση των πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων κάθε εργαστηριακής εξέτασης.

Έτσι, για την αποστολή κάθε μία εργαστηριακής εξέτασης πρέπει να εξετάζονται ορισμένες παράμετροι, όπως :

• Σε ποιες περιπτώσεις η εξέταση έχει διαγνωστική αξία, κλινική σημασία. Πότε δίνει πληροφορίες θεωρητικές χωρίς να προσφέρει βοήθεια διαγνωστική.

• Ποιες από το σύνολο των «συνηθισμένων» εξετάσεων δίνουν παρόμοιες πληροφορίες. Πότε θα προτιμηθεί η μία ή η άλλη μέθοδος;

• Ποια τα πλεονεκτήματα της κάθε μεθόδου - ποιες είναι οι πιθανότητες λάθους; Έχει η μέθοδος ψευδή αποτελέσματα;

Αν δεν τηρηθούν οι παραπάνω «κανόνες» τότε ο αριθμός των εξετάσεων που αποστέλλονται προς το εργαστήριο διαρκώς θα μεγεθύνεται με παράλληλη οικονομική, προσωπική ταλαιπωρία του ασθενούς και του εργαστηρίου.

Γενικά, ο κλινικός γιατρός πρέπει να ενημερώνεται για τις εξελίξεις (αντιδραστήρια - τρόποι εφαρμογή) του εργαστηρίου και να παρουσιάζει στο εργαστήριο την κλινική εικόνα του αρρώστου στον οποίο διενεργούνται οι εξετάσεις.

Επίσης, ο εργαστηριακός γιατρός μέσα από την συνεργασία με τον κλινικό πρέπει να αποδέχεται και να υποστηρίζει τον ρόλο του κλινικού γιατρού που βρίσκεται κάθε στιγμή αντιμέτωπος με τα προβλήματα του αρρώστου που είναι πολλαπλά (διατήρηση ψυχικής συνεννόησης με τον άρρωστο - παραδοχή και κατανόηση των ιατρικών προβλημάτων του - καθησυχασμός, ενημέρωση των αμέσων συγγενικών προσώπων).

 

Η ΠΡΟΛΗΨΗ, Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ, ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ, ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΘΕ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

 

Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΚΑΘΕ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ

 

ΑΞΙΩΜΑ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ : «Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ»

 

ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ (check up) ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΑΚΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ (συνήθως μία φορά κάθε χρόνο).

 

Ο λαός έχει ένα ρητό!!!

 

ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΝΟΙΩΘΕΙ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΞΑΚΡΙΒΩΘΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ.

 

ΣΧΕΔΟΝ ΠΟΣΟΣΤΟ 50% ΤΩΝ ΚΑΡΔΙΑΚΩΝ ΠΡΟΣΒΟΛΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΥΓΙΗ ΜΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗΣ.

 

Ο προληπτικός έλεγχος πρέπει να γίνεται μία φορά κάθε χρόνο, εκτός αν ιατρικά προβλήματα χρειάζονται παρακολούθηση.

 

Το ετήσιο τακτικό check-up χαρίζει 5 χρόνια τουλάχιστον ποιοτικής ζωής.

 

ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΑΙΜΑΤΟΣ (Full Blood Count - FBC)

 

Η πιο σημαντική εξέταση του check-up.

 

Μελετά ποσοτική, μορφολογική όλων των έμμορφων δηλαδή των κυττάρων του αίματος, τα οποία «αιωρούνται» μέσα σε υγρό περιβάλλον που ονομάζεται ΠΛΑΣΜΑ - ολικός αριθμός - εκατοστιαία αναλογία αιμοσφαιρίων - λευκών αιμοπεταλίων - μορφολογία κυττάρων, εξακριβώνεται στην Γενική αίματος.

 

Διαταραχές του οργανισμού προκαλούν αλλοιώσεις στη συνολική σύσταση του αίματος (μορφολογικές - ποιοτικές).