Δευτεροπαθείς όγκοι ήπατος – Ηπατικές μεταστάσεις (Η.Μ.)

Η συχνότητα εμφάνισης των δευτεροπαθών όγκων του ήπατος είναι 20 φορές μεγαλύτερη από τη συχνότητα εμφάνισης των πρωτοπαθών όγκων. Έτσι:

1.Οι νεοπλασίες μαστού 61%

2.Νεοπλάσματα πνευμόνων 40%

3.Νεοπλασίες ωοθηκών 52%

4.Νεοπλασίες νεφρών 27%

5.Νεοπλασίες παγκρέατος 63%

6.Νεοπλασίες προστάτου 22%

εμφανίζουν τα παραπάνω στατιστικά ποσοστά εμφάνισης δευτεροπαθών μεταστάσεων στο ήπαρ. Κλινική εικόνα Οι Η.Μ. δεν προκαλούν συμπτώματα στα αρχικά στάδια. Σε προχωρημένες καταστάσεις εμφανίζονται:

1.Πόνος δεξιού υποχονδρίου

2.Ίκτερος

3.Απώλεια βάρους

4.Καταβολή δυνάμεων

5.Σημεία ηπατικής ανεπάρκειας (μείωση λευκωμάτων ορού, οιδήματα, ασκίτης, αιμορραγίες, πλευριτικό υγρό) και τέλος ηπατικό κώμα1.

Διάγνωση Η.Μ.

• Αιματολογικές – βιοχημικές εξετάσεις
• Υπερηχογράφημα ήπατος – αξονική τομογραφία.
• Βιοψία ήπατος υπό έλεγχο υπερήχων ή αξονική τομογράφου.

Θεραπεία Εξετάζονται 3 βασικά στοιχεία.

• Ύπαρξη και άλλων μεταστάσεων πλην του ήπατος
• Θέση, μέγεθος, αριθμός των ηπατικών μεταστάσεων
• Ιστολογικός τύπος Η.Μ.

Συνήθως οι μεταστάσεις στο ήπαρ που προέρχονται από καρκίνο παχέος εντέρου, σαρκώματα νεφρού είναι «μοναδικές» και αντιμετωπίζονται με χειρουργική εξαίρεση. Αντίθετα οι μεταστάσεις που προέρχονται από μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονος, καρκίνο μαστών, όρχεων, ωοθηκών θεωρούνται ότι δεν είναι μοναδικές έστω και αν δεν υπάρχουν απεικονιστικές αποδείξεις. Έτσι αντιμετωπίζονται μόνο με χημειοθεραπεία, χωρίς χειρουργική παρέμβαση. Σήμερα χειρουργική εκτομή των ηπατικών μεταστάσεων γίνεται όταν εξασφαλίζεται πλήρης εκτομή όλων των μεταστατικών αλλοιώσεων με ελεύθερα – υγιή - όρια εκτομών. Αν η ηπατική λειτουργία είναι φυσιολογική και το υπολειπόμενο ήπαρ είναι 25-30% του συνόλου, τότε γίνεται εκτομή με ασφάλεια. Η γενική πρόγνωση επηρεάζεται αρνητικά από

α. σύγχρονη εμφάνιση πρωτοπαθούς όγκου και μεταστάσεων

β. θετικούς λεμφαδένες (διήθηση)

γ. εμφάνιση πολλαπλών μεταστάσεων στην αξονική τομογραφία

δ. όρια εκτομής 5 cm

στ. νόσοι 2 λοβών ήπατος

Τα παραπάνω σήμερα θεωρούνται δυσμενείς προγνωστικοί παράγοντες αλλά όχι αντενδείξεις για χειρουργική επέμβαση. Ποσοστό επιβίωσης των ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική πλήρη εκτομή των μεταστάσεων είναι 40% στα 5 χρόνια.