Γενικά η μέτρηση της πίεσης πρέπει να γίνεται και στους δύο βραχίονες.

Όταν η διαφορά μέτρησης της αρτηριακής πίεσης ξεπερνάει τα 10-15mmHg επιβάλλεται η διερεύνηση του αγγειακού συστήματος (μπορεί να υπάρχει περιφερική αγγειακή νόσος).

Η περιφερική αγγειακή νόσος εμφανίζεται συχνότερα στα διαβητικά άτομα, στους καπνιστές.

Βέβαια το ατομικό, οικογενειακό ιστορικό, ο τρόπος ζωής του ασθενούς και η συνύπαρξη παραγόντων κινδύνου όπως κάπνισμα, καθιστική ζωή, διαβήτης, επαγγελματικές συνήθειες αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο και προηγούνται κάθε κλινικής εξέτασης.

Επίσης, όταν η διαφορά πίεσης είναι 15mmHg και μεγαλύτερη ανάμεσα στους δύο βραχίονες τότε αυτή :

1. Εμφανίζει συσχέτιση με μεγαλύτερο κίνδυνο κατά 2,5 φορές για μείωση της ροής αίματος στα πόδια και στις κνήμες.

2. Μεγαλύτερο κίνδυνο κατά 1,6 φορές για μειωμένη παροχή ροής αίματος προς τον εγκέφαλο.

3. 70% αυξημένο κίνδυνο, ένεκα καρδιαγγειακού επεισοδίου (εγκεφαλικά επεισόδια, έμφραγμα).

4. 60% αυξημένο κίνδυνο για ξαφνικό θάνατο.

Οι έρευνες έδειξαν ότι ακόμη και όταν η διαφορά αρτηριακής πίεσης μεταξύ των άνω άκρων ήταν μόνο της τάξης των 10mmHg αυξανόταν ο κίνδυνος για εμφάνιση αρτηριακής περιφερικής νόσου.

Στα τελικά αποτελέσματα και στις παραπάνω επισημάνσεις δεν είχε σημασία σε πιο από τους δύο βραχίονες ήταν αυξημένη η αρτηριακή συστολική πίεση.