Η κατάθλιψη είναι η πιο διαδεδομένη ψυχική διαταραχή του σύγχρονου τρόπου ζωής μας. Ποσοστό 65% του γενικού πληθυσμού πάσχει από ΚΘΨ δηλαδή πάνω από 350 εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και 550 χιλιάδες άτομα με κατάθλιψη έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα.
Η ΚΘΨ εμφανίζεται σε κάθε ηλικία “η κατάθλιψη δεν γνωρίζει ηλικία” αλλά συνήθως η έναρξή της γίνεται στη μέση ηλικία.
Οι πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη έχουν διπλάσιο κίνδυνο να εμφανίσουν συμπτώματα κατάθλιψης συγκριτικά με τα υγιή άτομα.
Ποσοστό 15% - 30% των διαβητικών ασθενών έχουν συμπτωματολογία κατάθλιψης με ποσοστό αύξησης.
Η κατάθλιψη είναι “κοινωνική νόσος”. Σε νεαρά ηλικία τα καταθλιπτικά επεισόδια συνδυάζονται με χρήση αλκοόλης, ψυχοδραστικών ουσιών σε μεγαλύτερες ηλικίες, το “αυτοκαταστροφικό υπόστρωμα” που συνοδεύει την κατάθλιψη, οδηγεί πολλές φορές στην αυτοκτονία.
Η συμπτωματολογία της κατάθλιψης είναι ποικίλη : απογοήτευση, απώλεια αίσθησης της ικανοποίησης, μειωμένη ενεργητικότητα, δυσκολία αυτοσυγκέντρωσης, βουλιμία ή αρνητισμός τροφής, αδυναμία προσήλωσης σε επαγγελματικές και προσωπικές επιδιώξεις, δυσκολία στον ύπνο, ανησυχία και αισθήματα ενοχής, αδυναμία παρακολούθησης της καθημερινότητας, αναπόληση γεγονότων και περιστατικών από το παρελθόν χαρακτηρίζουν την κατάθλιψη.
Επίσης, αν δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί ψυχοθεραπευτικά και φαρμακευτικά η κατάθλιψη, τα άτομα εμφανίζουν αντικοινωνικότητα, αποφυγή συμμετοχής στις διάφορες κοινωνικά δραστηριότητες και στις πιέσεις και προβλήματα της καθημερινή ζωής.
Τα μεγάλης ηλικίας άτομα εμφανίζουν “σωματοποίηση” και εκδηλώσεις από διάφορα συστήματα του οργανισμού των συμπτωμάτων της καταθλιπτικής τους συνδρομής.
Έτσι αίσθημα κόπωσης, δυσκοιλιότητα, απώλεια βάρους, αδυναμία συγκέντρωσης είναι πολύ συχνές εκδηλώσεις και πολύ συχνά αποδίδονται εσφαλμένα σε σωματική νόσο, άνοια “ψευδοάνοια” ή στη φυσιολογική γήρανση του συνόλου οργανισμού.
Η βαρύτητα της κατάθλιψης ποικίλλει. Τα επεισόδια είναι ήπια έως σοβαρά, πριν η νόσος καταλήξει στη χρόνια μορφή της.
ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ
Αν δεν γίνει αντιληπτό από το άτομο που έχει Σ.Δ. ότι ο Σ.Δ. δεν αποτελεί “κοινωνικό στίγμα” δεν είναι χρόνιο νόσημα αλλά μία νόσος που εμφανίζεται σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και σαν νόσος είναι απόλυτα αντιμετωπίσιμη με τα καινούργια φαρμακευτικά και τεχνικά μέσα (χάπια – ανθρώπινη ινσουλίνη – τεχνητό πάγκρεας) τότε ο Σ.Δ. μπορεί να επηρεάσει άμεσα την ψυχοκοινωνική συμπεριφορά του ατόμου και το άτομο να γίνει καταθλιπτικό με αποτέλεσμα όχι καλή συνεργασία με το γιατρό όχι καλή συμμόρφωση και εφαρμογή της φαρμακευτικής αγωγής για τον Σακχαρώδη Διαβήτη του (λήψη αντιδιαβητικών δισκίων, εφαρμογή συγκεκριμένης δίαιτας, έναρξη ινσουλινοθεραπείας, παρακολούθηση επιπλοκών της νόσου).
Επίσης, πρέπει να γνωρίζει ο γιατρός ότι η κατάθλιψη είναι νόσημα που εμφανίζει συχνές υποτροπές.
Στους περισσότερους ασθενείς με Σ.Δ. έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η ψυχική διαταραχή είναι αποτέλεσμα του σακχαρώδη διαβήτη και των επιπλοκών της.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην λαμβάνουν τα φάρμακα κατά της κατάθλιψης με τελικό αποτέλεσμα επιδείνωση της καταθλιπτικής συνδρομής.
Τα ποικίλα συμπτώματα της κατάθλιψης (αίσθημα κόπωσης, δυσκολίες συγκέντρωσης, εσωστρέφεια, βραδυψυχισμός) αποτελούν αιτία μη καλής ρύθμισης και διατήρησης νορμογλυκαιμίας.
Επίσης, ο Σ.Δ. είναι νόσος που εξελίσσεται και μπορεί να χρειαστούν πολύπλοκα θεραπευτικά σχήματα και συχνά χορήγηση ινσουλίνης. Οι ασθενείς με Σ.Δ. πρέπει να μετέχουν ενεργητικά με καλή διάθεση και ψυχρό μυαλό στην αντιμετώπιση και ρύθμιση του Σ.Δ. τους, απαλλαγμένοι τελείως των ψυχο-λογικών προβλημάτων τους.
Το μεγαλύτερο μέρος στη ρύθμιση και επίτευξη νορμογλυκαιμίας οφείλεται στον ίδιο τον ασθενή, σε στενή συνεργασία πάντοτε με τον θεράποντα ιατρό του. Ο ιατρός πρέπει να διαγνώσει άμεσα και με κατάλληλη θεραπεία την κατάθλιψη που όπως είπαμε συμβαίνει πολύ συχνά στο σακχαροδιαβητικό, στην αρχή της.
Σημεία αξιολογήσιμα και προειδοποιητικά της ΚΘΨ αποτελούν:
Το δεύτερο στάδιο περιλαμβάνει επιβεβαιωτική συζήτηση με τον πάσχοντα από Σ.Δ. και το περιβάλλον του. Ο συνδυασμός φαρμακευτικής και ψυχοθεραπευτικής αντιμετώπισης πρέπει να γίνεται ώστε να αντιμετωπισθεί ο ΣΔ και η κατάθλιψη, για να επιτευχθεί καλύτερη ποιότητα ζωής.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΩΣΤΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΘΨ να μην προκαλούν αύξηση του σακχάρου αίματος.
Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ
