ΠΑΡΟΥΡΗΣΗ «Δειλή – συνεσταλμένη» «Ντροπαλή» ουροδόχος κύστη

 

Η παρούρηση αποτελεί ένα τύπο φοβίας στην οποία το άτομο αδυνατεί να ουρήσει με την πραγματική ή φανταστική παρουσία άλλων ατόμων (π.χ. δημόσιες τουαλέτες).

Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από τα λατινικά και σημαίνει «ανώμαλη ούρηση».

Η συχνότητα της στις Η.Π.Α. ανέρχεται σε 21.000.000 πληθυσμού συνολικού.

Η νόσος έχει ψυχοπαθολογικό κοινωνικό υπόστρωμα.

Εμφανίζεται σε γυναίκες και άνδρες στην ίδια αναλογία και χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση συμπτωμάτων που έχουν τελείως υποκειμενικό χαρακτήρα, καθώς το άτομο σκέπτεται διάφορες καταστάσεις φανταστικές (τις δημιουργεί το ίδιο).

Η ούρηση μπορεί να επιβραδυνθεί, η ακτίνα και η ποσότητα των ούρων μπορεί να μειώνονται στην παρουσία εντός διπλανού ατόμου που ουρεί χωρίς πρόβλημα.

Γενικά η σκέψη ότι δεν είναι ικανά να ουρήσουν φυσιολογικά επιτείνει την αγωνία καθιστώντας της ούρηση σχεδόν αδύνατη.

Γενικώς τα αληθινά αίτια της νόσου είναι άγνωστα.

Άτομα που έχουν τα συμπτώματα αναφέρουν ότι στην εφηβική ηλικία ή στην αρχή ενηλικίωσης τους τα συμπτώματα άρχισαν την πρώτη φορά που υποχρεώθηκαν να ουρήσουν παρουσία άλλων ατόμων, όπως συμβαίνει με όλα τα ψυχοσωματικά νοσήματα τα άτομα με την παρούρηση εμφανίζουν ευρεία κλίμακα εμφάνιση και πρόκληση των συμπτωμάτων που χαρακτηρίζουν την παρούρηση.

Έτσι, άλλα άτομα δεν «μπορεί να ουρήσουν» σε γήπεδα, στα αεροπορικά ταξίδια, σε ξένες χώρες, επιδιώκοντας «την φιλική», «τον ασφαλή» χώρο του μπάνιου του σπιτιού τους.

Η παρούρηση λοιπόν είναι μία φοβία στην οποία το άτομο αδυνατεί να ουρήσει στην πραγματική ή φανταστική παρουσία άλλων ατόμων.

Ανάλογη κατάσταση που επηρεάζει τις συνήθειες του εντέρου (αφόδευση) παρατηρείται επίσης σε πολλά άτομα.

Η εμφάνιση της παρούρησης στα άτομα που αποτελεί ασφαλώς κοινό τύπο κοινωνικής φοβίας, τοποθετείται στη δεύτερη θέση μετά την αγοραφοβία.

Η «νόσος» ονομάζεται επίσης :

«avoidant paruresis» [παρούρηση αποφυγής]

«shy bladder syndrome» [δειλή – σύνδρομο συνεσταλμένης κύστης]

«psychogenic urinary retention [κατακράτηση των ούρων από ψυχογενή αίτια]

«pee phobia» [φοβία ούρησης].

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Μέση ηλικία των ατόμων 38 ± 12 χρόνια. Μέση διάρκεια 24,5 ± 13 χρόνια. Το άτομο που εμφανίζει παρούρηση είναι άτομο ευαίσθητο, ντροπαλό, με «εύθραυστη» προσωπικότητα, με αισθήματα ενοχής και ανεπτυγμένη «ευαισθησία» κριτικής από τα άλλα άτομα.

Τα σημεία και συμπτώματα της παρούρησης που μπορεί να εμφανίζονται σαν «μικρή», «μέση» «σοβαρή μορφή», καλύπτουν :

• Την ανάγκη για ολοκληρωτικά απομόνωση στην χρήση τουαλέτας.
• Φόβος παρουσίας άλλων ατόμων κατά την διάρκεια της «ακουστικής ούρησης».
• Φόβος άγχος για άλλα άτομα που μπορεί να «μυρίσουν» τα ούρα.
• Η απόλυτη «ανικανότητα ούρησης» η οποία προκαλεί «φοβικά» ερωτηματικά.
• Ερωτηματικά που επεκτείνονται και στην αυτοεκτίμηση του ατόμου «Δεν μπορώ να ουρήσω», «είμαι τελείως ηλίθιος».
• Ανικανότητα ούρησης, σε δημόσια ουρητήρια ή σπίτια άλλων.
• Μη ικανότητα ούρησης με την παρουσία ξένων ατόμων.
• Μη ικανότητα ούρησης όταν υπάρχει άτομο που περιμένει τη σειρά στην τουαλέτα.
• Εμφάνιση αγωνίας με τη σκέψη χρήσης της τουαλέτας.
• Περιορισμός των υγρών, ποτού για να μειωθεί έτσι η ανάγκη ούρησης.
• Αποφυγή ταξιδιών, μετακινήσεων.

Η σοβαρή μορφή παρούρησης είναι παρόμοια με ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΑ όπου υπάρχει αγωνιώδης φόβος όταν το άτομο βρίσκεται σε χώρους ή καταστάσεις που δύσκολα κατά την άποψή του «μπορεί να ξεφύγει»!!!

Στον ενήλικο το απλό αυτό αντανακλαστικό αναστέλλεται από την δραστηριότητα του φλοιού του εγκεφάλου, μέχρις ότου ο χρόνος και ο τόπος να είναι κατάλληλοι για ούρηση.

Η σύσπαση του έξω σφιγκτήρα της ουρήθρας ο οποίος κλείνει την ουρήθρα ελέγχεται από την βούληση αλλά εκούσια χαλάρωσή του είναι δυνατή.

Ο εκούσιος έλεγχος της ούρησης αναπτύσσεται περί το 2^ο-3^ο έτος της ζωής.

Η αίσθηση για ούρηση εμφανίζεται σε ποσότητα ούρων εντός της ουροδόχου κύστης, 120-180ml άνω των 300ml υπάρχει μόνιμη αίσθηση ούρησης και επί ύπαρξης άνω των 600-700ml ούρων στην ουροδόχο κύστη συμβαίνει αυτόματη ούρηση (από υπερπλήρωση). Ο φυσιολογικός ρυθμός διούρησης είναι 6-7 φορές την ημέρα.

ΝΕΥΡΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΗΣ

 

ΠΙΝΑΚΑΣ 1

Η παρούρηση δεν οφείλεται σε ανωμαλίες (συγγενείς ή επίκτητες) του ουροποιητικού συστήματος. Ο σφιγκτήρας πρέπει να διασταλεί ώστε να επιτρέψει την ροή των ούρων προς την ουρήθρα.

Η ψυχικά έντονα ερεθίσματα καταργούν αυτή τη φυσιολογική λειτουργία.

Περιγραφή λειτουργίας της ούρησης (βλέπε Πίνακα 1).

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η διάγνωση γίνεται εξ αποκλεισμού όλων των συγγενών και επίκτητων αιτιών που καταργούν την διούρηση (π.χ. προστατίτιδα, κωλικός νεφρού μέσω του νεφρού, νεφρικά αντανακλαστικά κάνει ανουρία προσωρινή).

Βασικά το διαγνωστικό στοιχείο της παρούρησης είναι ότι το άτομο ουρεί φυσιολογικά στην «ασφάλεια» του σπιτιού του.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Σαν πρώτη γραμμή θεραπείας, γίνεται χορήγηση ηρεμιστικών ή αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, που μειώνει βέβαια την αγωνία, το άγχος, αλλά δεν θεραπεύουν τη νόσο. Επίσης «τεχνικές ψυχολογικής χαλάρωσης», ψυχοθεραπεία, αλλαγή τρόπου σκέψης, συμπεριφοράς, σταδιακή θεραπεία όπου περιλαμβάνει την παρουσία των ατόμων σε «δύσκολα μέρη».

Σε σοβαρές περιπτώσεις γίνεται καθετηριασμός της ουροδόχου κύστης.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Υποσημείωση

Σκοπός αυτού του άρθρου είναι η παροχή βοήθειας σε άτομα που το έχουν ανάγκη, ώστε να αντιμετωπίσουν με γνώση και αξιολόγηση τα προβλήματά τους. Δεν ασκείται καμία ιατρική, ψηχιατρική, κοινωνική επιρροή.

Ref.: - Βικιπαιδεια

• Bet. Heath
• Shy Blact WebMD