ΝΕΟΠΛΑΣΙΕΣ ΧΟΛΗΦΟΡΩΝ ΟΔΩΝ

 

Διακρίνονται :

1. στον καρκίνο της χοληδόχου κύστεως.

2. στον καρκίνο των χοληφόρων αγγείων.

Κακοήθεια σε συχνότητα 5^ης θέσης ανάμεσα στις νεοπλασίες του πεπτικού συστήματος.

Εμφανίζεται οι νεοπλασίες αυτές είναι αυξημήνες στην Ιαπώνια.

Ο τύπος της νεοπλάσιας είναι αδενοκαρκίνωμα (ο πιο συχνός τύπος).

 

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΧΟΛΗΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΕΩΣ (Κ.Χ.Κ.)

Συχνότητα 1-1.5/100.000 στο δυτικό κόσμο. Στο Ισραήλ εμφανίζει συχνότητα 7.5/100.000 άνδρες και 13,8/100.000 γυναίκες.

Εμφανίζει διπλάσια συχνότητα από τον καρκίνο των χοληφόρων αγγείων.

Μεγαλύτερη επίπτωση της νόσου στο γυναικείο φύλο (αναλογία 3:1). Μέση εμφάνιση ηλικίας ασθενών είναι 62-66 έτη.

 

 

 

 

ΑΙΤΙΑ Κ.Χ.Κ.

1. ΧΟΛΟΛΙΘΙΑΣΗ

Συνυπάρχει σε ποσοστό 70% - 90% στους ασθενείς με Κ.Χ.Κ.

Γενικά η ανεύρεση συχνότητας Κ.Χ.Κ. στα χειρουργικά παρασκευάσματα χολοκυστεκτομής είναι 1%.

Παράγοντες όπως :

α) η χρονιότητα της λιθίασης (χρόνια φλεγμονή από σαλμονέλα – κολοβακτυρίδιο – αυξάνει συχνότητα Κ.Χ.Κ.),

β) το μέγεθος των λίθων (ασθενείς με λίθους) > 3cm εμφανίζουν διπλάσια πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου σε σύγκριση με ασθενείς που έχουν λίθο < 1cm,

γ) η ασβεστοποίηση του τοιχώματος της χοληδόχου κύστεως («πορσελανοειδής χοληδόχος κύστη») προδιαθέτει στην ανάπτυξη Κ.Χ.Κ.

δ) η ύπαρξη ΠΟΛΥΠΟΔΩΝ εντός της χοληδόχου κύστεως (μέγεθος >1cm) εμφανίζουν υψηλό κίνδυνο για καρκίνο.

ε) ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΕΙΣ ΝΟΣΟΙ ΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ (ελκώδη κολίτιδα – νόσος Grohn) «προδιαθέτουν» σε ανάπτυξη Κ.Χ.Κ.

Επίσης στατιστικά δεδομένα αναφέρουν ότι : α) η παχυσαρκία, β) το κάπνισμα, γ) η υπερκατανάλωση υδατανθράκων, δ) έκθεση σε βιομηχανικά – χημικά προϊόντα (εργάτες βιομηχανιών – καουτσούκ) αυξάνουν εμφάνιση Κ.Χ.Κ. στο γενικό πληθυσμό.

 

 

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ – ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Στα αρχικά στάδια της νόσου αν υπάρχουν συμπτώματα αυτά θα οφείλονται στην χολολιθίαση ή οξεία χολοκυστίτιδα για τις οποίες και χειρουργούνται με αποτέλεσμα την ανακάλυψη του καρκίνου της χοληδόχου κύστεως.

Σε προχωρημένα στάδια εμφανίζονται ίκτερος – πόνοι στο δεξιά υποχόνδριο, ψηλαφωτή μάζα, ανορεξία, εμετός, κνησμός, απώλεια βάρους.

Σε προχωρημένη μορφή του καρκίνου της χοληδόχου κύστεως εμφανίζεται υπερκλείδια λεμφαδενοπάθεια, εμφυτεύσεις στο δονγλάσιο χώρο.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Απεικονιστικό έλεγχος :

1. Υπερηχογράφημα κοιλίας : Σε ποσοστό 50% δίνει τη διάγνωση Κ.Χ.Κ. όπως και την επέκταση της νόσου (διάταση πόρου, διόγκωση λεμφαδένων, μεταστατικές εστίες).

2. Αξονική τομογραφία κοιλίας : Ορίζει το στάδιο και ταξινόμηση της νόσου, δυνατότητα χειρουργικής επέμβασης. Συνδυάζεται με μαγνητική χολαγγειο-παγκρεατογραφία.

3. Ενδοσκοπική Υπερηχογραφία : Χρησιμεύει επίσης στη σταδιοποίηση της νόσου, λήψη βιοψιών από ύποπτες λεμφαδενικές ή μεταστατικές εστίες. Η ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ της νόσου, γίνεται με ΒΙΟΨΙΑ (χειρουργική, κατευθυνόμενες Βιοψίες μέσω U/S – C/T – ενδοσκοπικό υπέρηχο).

 

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ασθενείς με γνωστή χολοκυστοπάθεια, οι οποίοι αναφέρουν αλλαγή είτε στη συχνότητα ή στη διάρκεια και σοβαρότητα των προσβολών χολοκυστίτιδας, είτε ασθενείς με ηπατομεγαλία – ψηλαφωτή μάζα δεξιού υποχονδρίου ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΟΥΝΤΑΙ ΕΞΟΝΥΧΙΣΤΙΚΑ.

Επομένως :

1. Ασθενείς με γνωστή χολολιθίαση που δεν έχουν κάνει χολοκυστεκτομή.
2. Ασθενείς που έχουν πολύποδες χοληδόχου κύστεως.
3. Ασθενείς που εμφανίζουν «ασβεστώσεις χοληδόχου κύστεως».
4. Ασθενείς με φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου.
5. Παχύσαρκα άτομα, καπνιστές

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΙ ΣΤΕΝΑ, ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΧΝΑ.

 

ΘΕΡΑΠΕΙΑ Κ.Χ.Κ.

Κατά την αρχική διάγνωση μόνο το 10% - 30% των ασθενών μπορεί να χειρουργηθούν, με πενταετή επιβίωση (65-100%).

Το υπόλοιπο ποσοστό συνήθως είναι ανεγχείρητο και αντιμετωπίζονται συντηρητικά (τοπική ακτινοβολία – χημειοθεραπεία) με όχι καλά αποτελέσματα.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ