ΕΚΚΟΛΠΩΜΑΤΩΣΗ – ΕΚΠ ΕΝΤΕΡΟΥ

Τα εκκολπώματα (ΕΚΠ) του εντέρου είναι κήλες (προπτώσεις) του βλεννογόνου και υποβλεννογονίου χιτώνα του εντέρου που προσπίπτουν στον αυλό του εντέρου μέσω του μυϊκού χιτώνα.

Τα εκκολπώματα μπορεί να αναπτυχθούν σε όλο το παχύ έντερο αλλά συνήθως εντοπίζονται κατά μήκος τους μεσεντερίου, στα σημεία όπου διέρχονται αιμοφόρα τροφικά αγγεία (ανατομικά μειονεκτικές και ευένδοτες στις ενδαυλικές πιέσεις του εντέρου θέσεις).

Το πιο «ευαίσθητο» σημείο είναι η περιοχή του σιγμοειδούς.

Η εκκολπωμάτωση μπορεί να εμφανιστεί και στον οισοφάγο όπως και στη Μεκέλειο απόφυση. Τα εκκολπώματα εμφανίζουν διάμετρο  3mm - 3cm.

Γιγαντιαία εκκολπώματα υπάρχουν, σπάνια όμως και εμφανίζουν διάμετρο 3 -15cm και είναι μονήρη.

Τα αίτια και οι μηχανισμοί της δημιουργίας των εκκολπωμάτων είναι ασαφή.

Θεωρείται ότι προκαλούνται σε άτομα που τρέφονται με δίαιτες μικρής περιεκτικότητας σε ίνες. Γενικά για την δημιουργία εκκολπωμάτων απαιτείται αύξηση ενδαυλικής εντερικής πίεσης.

Μία θεωρία, υποστηρίζει ότι η αυξημένη ενδαυλική πίεση στο έντερο, χρειάζεται για την μετακίνηση του περιεχομένου του εντέρου (χαμηλού όγκου κόπρανα – περιττώματα).

Άλλη θεωρία, υποστηρίζει ότι η χαμηλού όγκου παραγωγή κοπράνων που προέρχεται από τροφικούς λόγους, προκαλεί μικρότερης διαμέτρου κινητικότητα του εντέρου, όπου κατά το νόμο του Laplace (νόμος Φυσικής), παράγεται αυξημένη πίεση εντός του εντερικού αυλού.

Η αιτιοπαθογένεια γένεσης των γιγαντιαίων εκκολπωμάτων είναι περισσότερο ασαφής.

Θεωρία υποστηρίζει, ότι υφίσταται παραλλαγή βαλβίδας στη βάση των εκκολπώματος η οποία δρα μονοδρομικά (επιτρέπει την δίοδο αέρα από τον αυλό του εντέρου προς το εκκόλπωμα αλλά όχι και το αντίθετο).

Ποσοστό 70% εκκολπωμάτων δεν εμφανίζουν συμπτώματα.
15% - 25% φλεγμαίνουν (εκκολπωματίτιδα).
10% - 15% αιμορραγούν χωρίς συνοδεία πόνου.

Η αιμορραγία προκαλείται από διαβρώσεις γειτονικού αγγείου από τραυματισμό κοπράνων εγκλωβισμένων μέσα στο εκκόλπωμα.

Ποσοστό 75% της αιμορραγίας προέρχεται από εκκολπώματα που βρίσκονται κοντά στην σπληνική καμπή.

Ποσοστό 1/3 των ασθενών (5% συνολικά) εμφανίζουν μεγάλες αιμορραγίες οι οποίες χρειάζονται μεταγγίσεις.

Σημείωση : Η εκτίμηση της βαρύτητας και η εντόπιση των εκκολπωμάτων που αιμορραγούν γίνεται :

1. Ορθοκολονοσκόπηση (συνήθης προετοιμασία).
2. Σε σοβαρές αιμορραγίες η χορήγηση δια ρινογαστρικού καθετήρα 5 – 10L διαλύματος polyethylene glycol σε διάστημα 3 – 4 ωρών εξασφαλίζει καθαρό οπτικό πεδίο στον γαστροσκόπο.
3. Αν η κολονοσκόπηση δεν μπορεί να καθαρίσει την εστία της αιμορραγίας και η αιμορραγία είναι άνω 0,5 – 1mL/min, συνιστάται αγγειογραφία. Μερικοί αγγειογράφοι εκτελούν σπινθηρογραφική μελέτη πριν από την αγγειογραφία.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ