Σαν ΥΚ ορίζεται η αύξηση του Κ στον ορό > 5,0 meq/L και προέρχεται είτε από αύξηση των αποθηκών Κ ή από μετακίνηση του Κ εκτός των κυττάρων (το Κ είναι ενδοκυτταρικό ίον).
Συνηθισμένα αίτια ΥΚ είναι : 1) η νεφρική ανεπάρκεια. Αύξηση του Κ στον ορό, εμφανίζεται στην Νεφρική Ανεπάρκεια όταν η GFR (Glomenular Filtration Rate : Δραστική πίεση διήθησης νεφρών) ελαττωθεί στο 10 -15 ml/min, 2) μεταβολική οξέωση, 3) αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης.
Κλινικά ευρήματα ΥΚ : νευρομυϊκές διαταραχές (μυϊκή αδυναμία, τοξικότητα επί του καρδιακού μυός που μπορεί να προκαλέσει κοιλιακή μαρμαρυγή ή ασυστολία).
Διάγνωση ΥΚ : μέτρηση Κ στον ορό.
Θεραπεία : χορήγηση κατιοντικών ρητινών, γλυκονικού Ca, ινσουλίνης, τεχνητός νεφρός (βλ. πίνακα).
ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑΣ
-
Αποκλεισμός εργαστηριακού λάθους (επανάληψη δείγματος αίματος). Χρήση ηπαρινισμένου δείγματος.
-
Λήψη ΗΚΓ - χαρακτηριστικές αλλοιώσεις εμφανίζονται : Όταν Κ>5,5meq/L παρατηρούνται ελάττωση QT, και υψηλά συμμετρικά οξύαιχμα Τ κύματα. Όταν Κ>6,5meq/L προκαλούνται αρρυθμίες διερεύνηση QRS, παράταση PR, εξαφάνιση κύματος P. Αν αυξηθεί και δεν εντιμετωπιστεί θεραπευτικά η ΥΚ, προκαλείται αποδιοργάνωση του QRS, μαρμαρυγή κοιλίων - ασυστολία.
|
Στην οικογενή περιοδική παράλυση : εμφανίζεται μυϊκή αδυναμία κατά τις κρίσεις η οποία μπορεί να προκαλέσει αληθή παράλυση. |
