Υποθυρεοειδισμός (ΥΘΣ)
Αιτιολογία
1.Πρωτοπαθής Υποθυρεοειδισμός (δυσλειτουργία του θυρεοειδή αδένα): Αποτελεί το 90% των περιπτώσεων υποθυρεοειδισμού και οφείλεται.
Συμπτώματα:
πυρετός, τοπικό άλγος, αρχικά υπερθυρεοειδισμός. Ιστορικό πρόσφατης ιογενούς προσβολής ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.1. Λίθιο (εμποδίζει την έκκριση θυροξίνης από τον αδένα),
2. Αμιοδαρόνη που περιέχει μεγάλη ποσότητα ιωδίου, προκαλεί ΥΘΣ σε ποσοστό 8% των ασθενών. Χαρακτηριστικά το Τ4 είναι φυσιολογικό ή μικρότερο της φυσιολογικής τιμής, η TSH είναι αυξημένη (συνήθως από 20 mg/dL). 17% των ατόμων που λαμβάνουν το φάρμακο εμφανίζουν μικρότερες αυξήσεις της TSH, αλλά παραμένουν ασυμπτωματικοί. Μικρές χορηγούμενες δόσεις αμιοδαρόνης προκαλούν σε μικρότερο ποσοστό ΥΘΣ. Στους καρδιαγγειακούς ασθενείς με εκδηλούμενα συμπτώματα ΥΘΣ η θεραπεία με χορήγηση Τ4 είναι δραστική. Η ΥΘΣ υποχωρεί μετά από μήνες από την διακοπή της χορήγησης του φαρμάκου.
3. Επίσης τα para-aminosalicylic acid – phenylbutazone, thiourea ενοχοποιούνται για ΥΘΣ.
2.Δευτεροπαθής ΥΘΣ
- Δυσλειτουργία υπόφυσης
- Νέκρωση υπόφυσης μετά τοκετό
- Νεοπλασίες
- Διηθητικές νόσοι
3.Τεταρτοπαθής ΥΘΣ: παθήσεις υποθαλάμου (κοκκίωμα - νεοπλασίες, ακτινοβολίες που προκαλούν ανεπάρκεια TRH)
4.Ιστική αντίσταση στις θυρεοειδικές ορμόνες (σπάνια)
5.Εμφανής ΥΘΣ εμφανίζεται στο 1,5-2% των γυναικών και στο 0,2% των ανδρών. Η συχνότητα αυτή αυξάνει με την ηλικία. Σε άτομα πλέον των 60 ετών το 6% των γυναικών και το 2,5% των ανδρών έχουν TSH επίπεδα μεγαλύτερα του διπλάσιου από τις υψηλότερες φυσιολογικές τιμές.
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για την ηπατίτιδα C και τη σχέση της με τον ΥΘΣ.Οι άρρωστοι που πάσχουν από ηπατίτιδα C έχουν αυξημένα ποσοστά εμφάνισης ΑΥΤΟΑΝΟΣΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΙΤΙΔΑΣ (21% από αυτούς έχουν αντιθυρεοειδικά αντισώματα και 13% από αυτούς εμφανίζουν κλινικά υποθυρεοειδισμό).
Ο κίνδυνος ανάπτυξης θυρεοειδίτιδας στους αρρώστους αυτούς αυξάνεται ακόμα περισσότερο όταν θεραπεύονται με Interferon. Η Interferon-a και interferon-b προκαλεί δυσλειτουργία του θυρεοειδή αδένα (συνήθως υποθυρεοειδισμό, μερικές φορές υπερθυρεοειδισμό) σε ποσοστό 6%. Αυτόματη ίαση συμβαίνει πάνω από το 50% των περιπτώσεων όταν διακόπτεται η χορήγηση των φαρμάκων.- Κόπωση, λήθαργος, αδυναμία
- Δυσκολιότητα, αρθραλγίεςv
- Αύξηση σωματικού βάρους (παρ’ όλη την ανορεξία)
- Μυϊκές κράμπες
- Δυσανεξία προσαρμογής στις χαμηλές θερμοκρασίες
- Επιβράδυνση ομιλίας με βρογχίτιδα (προκαλείται από μυξωματώδη διήθηση των φωνητικών χορδών)
- Αδυναμία πνευματικής συγκέντρωσης, αδυναμία μνήμης