1. ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΝΕΥΡΟΠΑΘΕΙΑ.

2. ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ (ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ - ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑ - ΥΠΑΣΒΕΣΤΙΑΙΜΙΑ - ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ - ΥΠΟΦΩΣΦΑΤΑΙΜΙΑ).

3. ΑΛΚΑΛΩΣΗ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ.

4. ΟΥΡΑΙΜΙΑ.

5. ΑΙΜΟΔΙΑΛΥΣΗ.

Η Ν.Α. εμφανίζεται ξαφνικά. Υπολογίζεται σε 4/100.000 άτομα ετησίως.

Προκαλείται από προϊούσα υπολειτουργία, ανεπάρκεια του φλοιού των επινεφριδίων.

Τα επινεφρίδια είναι πυραμοειδούς σχήματος αδένες συνολικού βάρους 8 -10g, τα οποία επικάθονται στον άνω πόλο των νεφρών.

Οι Ν.Λ. αποτελούν ένα παγκόσμιο πρόβλημα.

Οι Ν.Λ. ορίζονται σαν λοιμώξεις οι οποίες εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της νοσηλείας ενός ατόμου στο περιβάλλον του Νοσοκομείο ή κατά τις επισκέψεις του σε αυτό.

Οι Ν.Λ. κατά Αμερικάνικη Στατιστική προσβάλλουν 17.000.000 ασθενείς το χρόνο και προκαλούν το θάνατο 19.000 από αυτούς.

Ανορεξία, σοβαρό σύμπτωμα που αφορά την διατροφή του ατόμου κατά την οποία το άτομο κυριολεκτικά αρνείται την πρόσληψη κάθε τροφής, μέχρι θανάτου.

Ακόμα και στην χειρότερη κατάσταση απίσχνανσης να φτάσουν, θεωρούν τον εαυτό τους «χοντρό» με πολλά κιλά!!!

Στο παρελθόν η κατάσταση αυτή εθεωρείτο ότι αφορούσε κυρίως κορίτσια στην ήβη και νεαρές γυναίκες.

[«Tic douloureux»]

Κατάσταση κατά την οποίαν ερεθίζεται ο αισθητικός πυρήνας του τρίδυμου νεύρου, και προκαλούνται εκρηκτικοί και έντονοι διαξιφιστικοί κατά τις περιοχές που νευρώνονται από το νεύρο (πρόσωπο - γνάθος).

Συνήθως η Ν.Τ.Ν. εμφανίζονται σε ηλικιωμένους ασθενείς.

• Αδυναμία πνευματικής συγκέντρωσης.

• Εύκολη σύγχυση.

• Δυσκολίες καθημερινής ζωής και εκτέλεση βασικών λειτουργιών καθημερινότητας.

Ο Fe αποτελεί το αναγκαίο συστατικό για την δημιουργία της αίμης (αίμη + σφαιρίνη → αιμοσφαιρίνη), ουσίας απαραίτητης για την σύνθεση της αιμοσφαιρίνης.

Το συνολικό ποσό της Fe στον ανθρώπινο οργανισμό ανέρχεται σε 4 γραμμάρια (2-6γρ) και εξαρτάται από το βάρος σώματος και του ποσού της αιμοσφαιρίνης του αίματος.

Από το συνολικό ποσό του Fe το 65% αυτού, βρίσκεται στην αιμοσφαιρίνη, ποσοστό 5% στη μυοσφαιρίνη, και διάφορα ένζυμα (καταλάση, υπεροξειδάση, κυττοχρώματα) και το υπόλοιπο 30% στις σιδηραποθήκες του οργανισμού.

Ο τελικός σκοπός των μεταγγίσεων αίματος, είναι να αυξηθεί η συνολική μάζα ο αριθμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων και κατ' επέκταση η καλή οξυγόνωση των ιστών με την μεταφορά Ο₂ σε αυτούς από τα ερυθρά αιμοσφαίρια που περιέχει το αίμα που μεταγγίζεται.

Η ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των μεταγγίσεων έχει σημειώσει τεράστιες προόδους τα τελευταία χρόνια με τη χρήση, α) παραγόντων του αίματος, β) με τον ενδελεχή έλεγχο του αιμοδότη (για όλες με τις μεταγγίσεις, μεταδιδόμενα νοσήματα π.χ. σεξουαλικώς μεταδιδόμενα - AIDS - σύφιλις).